İdiyopatik ürtiker, genç erişkinleri ve kadınları daha fazla etkileyen, nedeni belli olmayan ve 6 haftadan daha uzun devam eden ürtiker ataklarıyla karakterize olmuş bir rahatsızlıktır. Bu şekilde 6 haftadan uzun süren ürtiker kronik hale gelmiş olur. Ancak hastalığın tedavisinde öncelikle altta yatan nedenin tespit edilmesi gerekir. Bu nedenle hastaların immünoloji ve alerji uzmanından destek alması gerekir. Fakat bazı hastalarda yapılan araştırmalara rağmen, altta yatan neden tespit edilemez. Buna kronik idiyopatik ürtiker ya da kronik spontan ürtiker denir. Hastalığın tedavisinde çok sayıda yöntem olmasına rağmen, bu hastalarda başarılı sonuçlar almak çok zor olur. Günümüzde bu hasta gruplarında, immünolojik sistem anormalliklerini düzeltmek amacıyla yeni yöntemler de uygulanmaktadır.

Ürtiker genellikle ciltte oluşan kaşıntılı ve kızarık kabarıklıklar şeklinde ortaya çıkar. Bu başkalarına bulaşmaz. Cildin herhangi bir bölgesinde etkili olabilir. Döküntüler çok küçük olabileceği gibi, aynı zamanda bir yemek tabağı büyüklüğünde bile olabilir. Döküntüler büyüme gösterdiğinde, birbiriyle birleşerek, daha geniş alanları etkileyebilir. Döküntüler bir günde kaybolsa da yerine yenileri gelir. Bu şekilde döngü 6 haftayı geçtiğinde kronik ürtiker söz konusu olur. Bunun nedeni tespit edilemediğinde idiyopatik ürtiker oluşmuş olur. Ciltte hafif kabarık, pembe veya kırmızı döküntüler tek başına veya grup olarak oluşabilir. Özellikle geceleri daha etkili olur. Yanma hissi, şiddetli kaşıntı ve ağrı gibi belirtiler de döküntülere eşlik edebilir.

Kişilerde olabilecek alerjik tepki ürtikeri tetikleyebilir. Bu alerjik etkenler arasında en fazla alerji aşıları, hayvanlar, polenler, böcek ısırıkları, çeşitli besinler ve ilaçlar, kozmetik ürünler etkili olabilir. Bunun dışında idiyopatik ürtiker açısından risk taşıyan etkenler ise;

İdiyopatik ürtiker nedeni belli olmayan ürtikerdir. Bu sayılan etkenler rahatsızlık için tetikleyici olabilir. Bu durumda hastalarda hemen birkaç dakikada döküntüler olabileceği gibi, birkaç saat sonrasında döküntülerin etkisi görülebilir.

Bu tür ürtiker tedavisinde genellikle ortama salınmış olan histaminin etkilerinin blokajı hedef alınır. Bu yüzden tedavide ilk olarak H1 antihistaminik kullanımı tercih edilir. Bunların etkisini değerlendirmek için sıklıkla epikutan histamin testi yapılır. Bu konuda yapılan araştırmalar, uzun süreli antihistaminik tedavisi sayesinde hastalardaki semptomlarda gerileme olabileceğini tespit etmiş, fakat ilaçların uzun süre kullanımı sırasında yapılan epikutan histamin testinden en az 10 gün öncesinde bu ilaçların kesilmesi gerektiği belirlenmiştir. İdiyopatik ürtiker tedavisinde genellikle bu sayede iyileşme sağlanabilmektedir.

Son yıllarda, idiyopatik ürtiker tedavisinde yeni biyolojik ajanlar ve immünoterapi yöntemleri de araştırılmaktadır. Bu tedavi stratejileri, bağışıklık sisteminin düzenlenmesi ve inflamatuar yanıtların kontrol altına alınması prensibine dayanır. Özellikle anti-IgE tedavisi (omalizumab) ve diğer biyolojik ajanlar, tedaviye dirençli vakalarda umut vadeden sonuçlar göstermektedir. Bunun yanı sıra, hastaların yaşam kalitesini artırmaya yönelik psikolojik destek ve stres yönetimi teknikleri de tedavi planına dahil edilmelidir.